Weles – znany też jako Wołos. Jeden z najważniejszych bogów słowiańskich, wymieniany zaraz po Perunie i ustawiany w opozycji do niego. Jego pochodzenie, znaczenie i interpretacja nastręczają badaczom wielu trudności. Jego imię może być związane m.in. z greckimi Polami Elizejskimi, czy nordycką Valhallą. Takie powiązanie wydaje się wielce prawdopodobne zważywszy …
Czytaj dalej...Tag Archives: słowiańskie wierzenia
Strzyga i Strzygoń
Strzyga, kobiecy demon bądź strzygoń – męski odpowiednik wywodzi się z prasłowiańskiej demonologii ludowej. Nazwa tego demona pochodzi od rzymskiego strix co znaczy „puszczyk”, bowiem dawni Słowianie wierzyli, że strzygą stawał się człowiek, który powrócił ze świata zmarłych na ziemię pod postacią kobiety o ptasich szponach, aby żywić się krwią dzieci – …
Czytaj dalej...Licho, co nigdy nie śpi
Licho to demon, którego celem bytu jest uprzykrzanie ludziom życia. Mało kto miał nieprzyjemność zobaczyć licho, lecz jego złośliwe postępki mogły dotknąć każdego, dlatego strach przed nim był wielki. Z opowieści tych, co chodzące nieszczęście spotkali, wiemy, że najczęściej widywano je jako szpetną, wychudzoną kobietę z jednym okiem, które niszczyło wszystko, na co starucha skierowała …
Czytaj dalej...Pisanki, „pisane” jajka
Jajko. Jako że w wielu pogańskich religiach pisanki są symbolem nowego życia, odrodzenia, początku, płodności i siły, stały się jednym z najbardziej charakterystycznych elementów świąt wiosennych (Jare Gody), kiedy to Słowianie cieszyli się z rozpoczęcia kolejnego okresu wegetacyjnego, z przybywania słońca i nadejścia ciepła, Jajko było doskonałym darem dla Bogów, …
Czytaj dalej...Lunula
Lunula – symbol pełen ukrytych znaczeń Lunula jest zawieszką w kształcie półksiężyca, doskonale znaną w kręgach osób zainteresowanych dawnymi dziejami. Etymologia jej nazwy wiąże się z dawnym słowem „łuna”, którym określano Księżyc na słowiańszczyźnie. Lunula do dziś cieszy się niesłabnącą popularnością, przede wszystkim u kobiet, stanowiąc jeden z najchętniej wybieranych …
Czytaj dalej...