Słowiański Bestiariusz Kompendium wierzeń, demonologii, symboli i bóstw słowiańskich. Poruszamy również tematy dotyczące medycyny ludowej i życia codziennego Słowian.
Jeden z najsłynniejszych bohaterów ruskich, pojawiający się w cyklu kijowskim staroruskich poematów zwanych bylinami (opowieści ruskie, legendy słowiańskie). Ilja Muromiec urodził się we wsi Karaczarowo (okolice Muromia), gdzie spędził trzydzieści trzy lata życia, gdyż z powodu choroby przebytej w wieku młodzieńczym nie mógł chodzić. Został uzdrowiony przez dwóch pielgrzymów. I tu by się pewnie historia skończyła bez większych rewelacji, gdyby nie to, że od umierającego olbrzyma Swiatogora otrzymał Ilja nadludzką siłę. A jak się ma nadludzką siłę, to trzeba działać, więc nasz bohater działać zaczął.
W tym miejscu chronologia nieco gubi się, jeśli idzie o czyny dokonane przez herosa, niemniej jednym z jego pierwszych działań było wyswobodzenie Kijowa i służba księciu Włodzimierzowi. Zanim jednak do tego doszło, po drodze udało mu się również (samemu!) obronić przed najazdem tatarskim miasto Czernihów, dzięki czemu dorobił się tytułu szlacheckiego. Nie zagrzał jednak długo miejsca we dworach, gdyż śpieszno było mu do dalszych hulackich wyczynów. I tak też przemierzając las Briański starł się ze zbójami, którzy pierzchli czym prędzej, gdy tylko zobaczyli jego nadludzką siłę w praktyce, co zademonstrował strzelając z łuku w stuletnie drzewo, które rozpadło się na drzazgi. Idąc dalej Ilja Muromiec dotarł do dwunastu dębów, gdzie wśród listowia siedział rozbójnik Słowik (Sołowiej razbojnik) słynący z tego, że samym gwizdnięciem ogłuszał, a nawet powalał swych wrogów. I już szykował się zbój, by wydać z siebie morderczy dźwięk, lecz Ilja go ubiegł i powalił na ziemię strzałą z łuku. Spętał człeka podłego i zabrał do Kijowa, by sprezentować go Włodzimierzowi.
Później bohater miał jeszcze wiele przygód, niezliczoną ilość razy ratował Kijów, a podania sugerujące, w których to wydarzeniach brał udział i jakimż to panom służył zdają się ukazywać Ilję Muromieca, jako człowieka nad podziw długowiecznego, w końcu mało kto przeżywa kilka wieków.
Obraz „Mocarze” Wiktora Wasniecowa. Ilja Muromiec w środku, po jego lewej Dobrynia Nikitycz, a po prawej Alosza Popowicz.
Bohater uosabia swoim życiem takie cnoty i cechy jak nadludzka siła, godność, duma, ale także przebiegłość. Jest on obrońcą wiary i ludu uciśnionego. Na przestrzeni wieków jego obraz ewoluował, od cnotliwego rycerza, poprzez buntownika gotowego wystąpić przeciw niegodziwej i niesprawiedliwej władzy księcia, aż do chłopa pełnego odwagi, sprawiedliwości i mądrości. W swym obrazie i przygodach przypomina on wielu pochodzących z kultury zachodniej herosów, rycerzy, banitów i bohaterów, jak chociażby Cuchulainna, Robin Hooda, Ivanhoe czy bliskich nam Janosika i Zawiszę Czarnego.
