Bogowie Słowiańscy

Rodzime wierzenia i bogowie słowiańscy nastręczają badaczom wielu trudności, a to ze względu na niewielką ilość źródeł pisanych. Z tego też powodu odtwarzanie słowiańskiego panteonu opiera się głównie na znaleziskach archeologicznych oraz badaniach językoznawczych. Należy więc podchodzić do wszystkich informacji na temat słowiańskich bóstw z dużą dozą ostrożności.

 

Słowiańscy bogowie prezentują dość klasyczny obraz politeizmu, w którym każdy bóg odpowiada za pewne aspekty rzeczywistości (żywioły, przyrodę, pory roku, a także różne aktywności człowieka), będąc jednocześnie w pewnym stopniu podporządkowanym bóstwu naczelnemu, za którego najczęściej uważa się gromowładnego Peruna będącego klasycznym przedstawieniem bóstwa niebiańskiego i posiadającym swojego podziemnego antagonistę w postaci Welesa, który uznawany jest za władcę słowiańskich zaświatów i jednego z najważniejszych bogów w panteonie słowiańskim.

 

Ze względu na brak kodyfikacji panteonu, bogowie słowiańscy częstokroć występują pod różnymi imionami w zależności od regionu i pełnią podobne funkcje. Taki stan sprawia, że mitologia słowiańska jest zagadnieniem dość zawiłym, ale przez to fascynującym.

 

Zapraszamy więc do zapoznania się z tajemniczym światem bogów słowiańskich.

Jarowit / Jaryło, Pan wojny i miłości

jarowit jaryło

Jarowit – bóstwo zachodniosłowiańskie, utożsamiane przede wszystkim z wojną, przypisuje mu się także związki z wiosną, siłą, młodością, kultem płodności. Ośrodki jego kultu znajdowały się w Wołogoszczy i Hobolinie (Słowianie Połabscy, obecnie są to tereny Niemiec). Część badaczy uważa, że Jarowit i wschodniosłowiański Jaryło są tymi samymi postaciami, jednakoż źródła …

Czytaj dalej...

Świętowit, bóg o czterech obliczach

światowit świętowit światowid

Świętowit – w kronikach łacińskich zapisywany jako Svantevith, a przetłumaczony przez Joachima Lelewela błędnie na Światowid, był najważniejszym bogiem Słowian Połabskich – Ranów, zamieszkujących gród Arkona na wyspie Rugia. Wiara w tego boga poświadczona jest jedynie na tamtych terenach. Wiele szczegółowych informacji na jego temat można odnaleźć w kronice Saxo …

Czytaj dalej...

Chors, słowiański władca nocy

Chors – słowiańskie bóstwo solarne, bądź lunarne, o niepewnej autentyczności. Znane także pod imionami Choros, Chrs. Wzmianka o Chorsie pojawia się w „Powieści minionych lat”, gdzie występuje on w szeregu z innymi bóstwami, takimi jak Perun i Dadźbog. Również w „Słowie o wyprawie Igora” pojawia się krótka wzmianka o tymże …

Czytaj dalej...

Swaróg – bóg słońca, ognia i kowalstwa

Swaróg – słowiański bóg, któremu przypisuje się związek z niebiosami, słońcem i ogniem, a także kowalstwem. Jedyny z bogów, którego istnienie poświadczone jest zarówno na słowiańszczyźnie zachodniej, jak i na wschodzie. Etymologia jego imienia może mieć związek z wyrażeniem „swarzyć się” (czyli kłócić, gniewać), aczkolwiek badacze doszukują się w imieniu …

Czytaj dalej...

Weles – władca zaświatów

weles

Weles – znany też jako Wołos. Jeden z najważniejszych bogów słowiańskich, wymieniany zaraz po Perunie i ustawiany w opozycji do niego. Jego pochodzenie, znaczenie i interpretacja nastręczają badaczom wielu trudności. Jego imię może być związane m.in. z greckimi Polami Elizejskimi, czy nordycką Valhallą. Takie powiązanie wydaje się wielce prawdopodobne zważywszy …

Czytaj dalej...